Dyslectisch?  Lees dit boek bij Passend Lezen als gesproken boek. 
Meer informatie over Passend Lezen.

Leesaanwijzingen

De afwijking is spannend en meeslepend en is vrij makkelijk te lezen. Het boek is grotendeels chronologisch geschreven. Soms zijn de zinnen wat langer, maar het boek leest vlot. De beschreven werkelijkheid is erg eigentijds en dat geldt ook voor het taalgebruik (dat soms aardig grof kan zijn). Het boek is niet zo dik en is opgebouwd uit een serie korte hoofdstukjes. Als je van voetbal houdt of zelf voetbalt, zul je vast veel herkennen. Ook wie de psychologie van de puberteit interessant vindt, zal zich niet vervelen.
De ervaringen van hoofdpersoon Matty Groen staan centraal in het boek; de meeste hoofdstukken worden verteld vanuit hem. Maar ook Matty’s moeder Lize en zijn trainer Albert de Leeuw komen aan het woord in eigen hoofdstukken en vertellen daar hun verhaal. Dat lijkt misschien ingewikkeld, maar je hebt heel gauw door wie de hoofdrol speelt in een hoofdstuk. Deze afwisseling blijkt ook een goede manier te zijn om het verhaal spannender te maken. In het eerste hoofdstuk lees je vanuit Matty's trainer.
De uitdaging zit hem vooral in het interpreteren van het verhaal en de afwisseling van de verschillende perspectieven. Als je houdt van spannende en dramatische verhalen dan is dit boek een aanrader. 

Om over na te denken

Voor veel jongeren is de puberteit een onzekere fase. Herken jij dat?
Sommige jongeren willen zichzelf graag onderscheiden en andere jongeren willen het liefst opgaan in de groep. Wat voor jongere ben jij?
Hoe reageer jij op pestgedrag? Wat zou jij doen als je ziet dat een team- of klasgenoot publiekelijk wordt uitgescholden? Speelt de omgeving waarin je je bevindt daarbij een rol?
Hoe zou het komen dat homoseksualiteit in de voetbalwereld bijna niet voorkomt?
Durf jij altijd de waarheid te vertellen? Heb jij geheimen die je leven bepalen, maar die je met niemand kunt/wilt delen? Hoe belangrijk is het voor jou om met anderen over je gevoelens te praten?

Prijzen

• Genomineerd voor de Hebban Debuutprijs 2022 (longlist) 
• Genomineerd als Beste Boek voor Jongeren 2022

Wat anderen van dit boek vonden

'Hoewel voetbal de populairste sport in Nederland is, verschijnen er vrij weinig voetbalromans. Het verhaal van Dries Muus is in dit opzicht anders dan de eerder verschenen voetbalverhalen. Het gaat hier over een groot taboe in de mannelijke voetbalwereld: homoseksualiteit of misschien nog beter: homofobie. Muus schrijft een vlot leesbare jeugdroman met een boodschap. Hij doet dat in een structureel helder opgebouwde roman en hij maakt in veel hoofdstukken gebruik van cliffhangers die de spanning naar het volgende hoofdstuk verhogen.'
Cees van der Pol, op: scholieren.com

'Daarmee zijn we bij wat de schrijver volgens mij wil vertellen met dit boek: waar mensen hun leven baseren op het principe ‘zwijgen en doorbijten’ gaat het mis. Juist dat is volgens Muus’ roman de grote boosdoener: het niet durven uiten van je gevoel, je verdriet, alles binnenhouden. Omdat het makkelijker is, mannelijker misschien, om maar alles op te kroppen, te ‘bedwingen’. (…) De vrouw in het verhaal doet het dus ook en zo maakt Muus het wat minder eendimensionaal: niet alleen die machocultuur in de voetbalwereld en op het schoolplein is schuldig. Toch vond ik dat een beetje ongeloofwaardig in het verhaal. De schrijver heeft mij niet helemaal kunnen overtuigen van het lange zwijgen van Lize. Maar haar onvermogen haar puberzoon te bereiken, die zich letterlijk en figuurlijk opsluit, heeft Muus krachtig verwoord.'
Martijn Nicolaas, op: tzum.info 

'Muus’ stijl is niet echt opmerkelijk, al staan er enkele prachtige zinnen en observaties in het boek. En bij momenten heeft zijn verhaal iets van een aardig jongensboek, maar dat euvel willen we graag door de vingers zien. Want dit verhaal is erg knap opgebouwd, en zeker in de finale toont Muus dat hij weet hoe hij een spannende scène moet schrijven, hoe hij de lezer op het verkeerde been moet zetten, om er toch maar eens een voetbalmetafoor tussen te gooien. Onderweg naar dat einde hebben we de coming of age meebeleefd van een jongen die worstelt met zichzelf en met het leven.'
Dirk Vandenberghe, op: de-lage-landen.com