Vraag 1


Hieronder staat een aantal beweringen van leerlingen over De passievrucht. Reageer op deze opmerkingen door aan te geven of je het ermee eens bent of niet. Licht steeds je antwoord toe met een voorbeeld uit het boek.

(Onder de reeks beweringen zie je een uitgewerkt voorbeeld.)


Bewering 1


Het onderwerp was heel origineel.


Bewering 2


Soms viel je met het begin van een nieuw hoofdstuk ergens middenin een gedachte van Armin, dan was het even moeilijk te volgen.


Bewering 3


Toen ik het boek las, was ik erg nieuwsgierig naar wie het gedaan zou hebben.


Bewering 4


Ook schrijft Glastra van Loon vaak losse zinnetjes zoals: 'Bo slaapt met zijn ogen open.' Het heeft geen betekenis, maar toch ga je erover nadenken, want het staat er niet voor niets.


Bewering 5


Ik ging nadenken of ik wel van mijn beide ouders ben, maar dat zal wel want ik lijk echt veel op ze (meer dan op mijn opa's en oma's).


Bewering 6


Ik zou het boek zeker aanraden om te lezen, want als je er eenmaal mee begonnen bent, wil je niet meer stoppen.


Bewering 7


Ik denk ook dat je zo veel met de hoofdpersoon meeleeft, omdat je al zijn gevoelens en gedachten te weten komt. Gaandeweg leer je de hoofdpersoon ook steeds beter kennen.


Bewering 8


De flashbacks in het verhaal zijn leuk maar ook belangrijk om te lezen.


Bewering 9


De meest schokkende gebeurtenis was eigenlijk toen ze erachter kwamen wie de vader van Bo was.


Bewering 10


De afloop vond ik verrassend, want ik had niet gedacht dat … de biologische vader zou zijn.
 

Voorbeeld

Bewering

'Het is een soort misdaadroman maar dan zonder moord of mishandeling.'


Reactie

Ik ben het hier helemaal mee eens. In 'echte' misdaadromans komt altijd een moord voor (meestal wel meer dan één) en meestal wordt alles heel bloederig beschreven. De personages zijn vaak behoorlijk gestoord, waardoor je denkt dat zoiets toch niet echt kan gebeuren.

In De passievrucht wordt helemaal geen moord gepleegd, maar Armin is wel de hele tijd bezig een 'dader' op te sporen, namelijk degene die de vader van Bo is. Daardoor is De passievrucht wel net zo spannend als een misdaadroman, maar niet met zulke gestoorde personages en bloederige slachtpartijen.