Stereotypen zijn bepaalde vaststaande beelden die we hebben van een ander, opvattingen over de manier waarop een ander zich dient te gedragen, volgens gangbare culturele gewoontes, normen, opvoeding, noem maar op.

A

Bespreek met elkaar welke ideeën er bestaan bij jullie op school over jongens die veel vriendinnetjes hebben en over meisjes die veel vriendjes hebben. Welk verschil bestaat daartussen? Wat vinden jullie daarvan?

B

Stereotiepe denkbeelden komen vooral aan het licht als je te maken krijgt met botsingen tussen culturen. Wat voorheen vanzelfsprekend was, wordt dan opeens 'een mening' en je moet van goeden huize komen om deze mening te onderbouwen, iets wat voorheen niet echt hoefde. Nu kan zo'n culturele botsing ook in fictie een rol spelen, hoewel fictie natuurlijk geen pamflet is. Dat betekent dat je in fictie als het ware tussen de regels door moet lezen om bepaalde beelden op het spoor te komen. Een goede schrijver verstaat zijn vak en laat veel in het midden om de lezer aan het werk te zetten. Voor jou natuurlijk geen probleem!

In het verhaal 'De verloren zoon' (p. 121-133) staan twee vrouwbeelden tegenover elkaar. Je gaat deze beelden die de ik-figuur heeft onderzoeken en je vergelijkt deze met het vrouwbeeld dat Bouazza schetst in 'Satanseieren' (p. 51-75).

Vraag 1

Herlees 'De verloren zoon' en maak individueel een korte samenvatting van ongeveer 20 regels. Zorg dat alleen de belangrijkste zaken hierin een plaats krijgen.

Vraag 2

Waarnaar verwijst de titel? Uit welke traditie stamt dit verhaal? Wanneer je geen idee hebt, gebruik dan Google. Herlees het oorspronkelijke verhaal waarnaar de titel verwijst. Noteer drie belangrijke verschillen en drie overeenkomsten tussen het verhaal van Bouazza en de parabel.

Vraag 3

Waarom trouwt de ik-persoon wel met een vrouw in Marokko en niet met Mirianna in Nederland? Wat zijn zijn grootste bezwaren tegen vrouwen uit Nederland?

Vraag 4

Het slot van een verhaal rondt het geheel af of blijft open. Welke manier kiest Bouazza hier?

Vraag 5

In de oorspronkelijke parabel lijkt de thuiskomst van de verloren zoon alle problemen op te lossen. Eindelijk thuis, waar alles vertrouwd is. Voor de ik-figuur van Bouazza ligt het niet zo eenvoudig. Hoe ervaart hij de terugkeer? Hoe kijkt hij terug op zijn verblijf in Nederland? Hoe ondergaat hij het huwelijk?

Vraag 6

Er spelen enkele vrouwen een bijrol in het verhaal. Allereerst Mirianna, dan de - Nederlandse - moeder van de ik-figuur en tot slot de bruid Fattúma bint Fátima bint Futayma bint Fattáma - een naam die door zijn indrukwekkende lengte bewijst dat de vrouw een onbesmette bloedlijn heeft. Noteer van elk van deze vrouwen hoe de ik-figuur hen ervaart. Wees bedacht op ambivalente gevoelens van de ik-figuur.

Vraag 7

Het verhaal 'Satanseieren' heeft opnieuw een mannelijke ik-figuur, die zijn positie in de wereld met vrouwen aan het bepalen is. Alleen is hier het probleem anders en de gekozen oplossing eveneens. Schets kort het probleem waarvoor de vrouwen staan en de oplossing die de ik-persoon hun biedt. Hoe oordelen de vrouwen hierover? Waarom belandt hij voor deze geboden oplossing in de gevangenis?

Vraag 8

Wat is jouw opvatting over de twee beelden van moslima's die Bouazza schetst, die van de bruid in 'De verloren zoon' en die van de vrouwen in 'Satanseieren'? Waarom hanteert Bouazza niet een (duidelijk omschreven) beeld van een moslima, denk je?

Vraag 9

Bouazza is op jonge leeftijd naar Nederland geëmigreerd en hij schrijft fictie die zich begeeft op het grensvlak van hier en daar. Wat zou hij met deze twee verhalen mogelijkerwijs willen vertellen over de positie van vrouwen? Wat doet het met jou als lezer dat de schrijver twee van zulke verschillende verhalen opneemt in zijn bundel?