Er zit geen spek in de val e.a. dierenverhalen: Opdracht

Opdracht niveau 3 | Betekenis

Deze opdracht is ontworpen als samenwerkingsopdracht. Je kunt hem ook alleen maken. In dat geval sla je opdracht B over.

Er komen in de literatuur wel meer dierenverhalen voor. Denk maar aan Reinaert de Vos en de fabels van Aesopus en Fontaine. Kenmerkend voor deze verhalen is dat de dieren zo menselijk zijn dat ze eigenlijk mensen in dierengedaanten zijn. Deze verhalen leren de lezer een les over de menselijke natuur. De dierenverhalen van Koolhaas zijn anders in die zin dat de dieren échte dieren zijn: ze denken en handelen als dieren. Toch kunnen sommige dieren uit Er zit geen spek in de val je doen denken aan bepaalde mensen of typen mensen.

Titel Er zit geen spek in de val e.a. dierenverhalen
Niveau boek niveau 4
Opdracht niveau 3 | Betekenis
Studielast 2 à 3 uur
Werkvorm individueel of tweetal
Focus betekenis
Je leert reflecteren op de betekenis van de verhalen.
Gemaakt door Marlies Schouwstra

A [individueel]

Vraag 1

Vat een van de verhalen samen in ongeveer driekwart A4. Als je samenwerkt, kiest ieder een ander verhaal.    


Vraag 2

Herschrijf je samenvatting en vervang alle dieren door menselijke personages. Verander desgewenst de namen. De verhaallijn pas je aan in zoverre dat noodzakelijk is. Het gaat er hier om dat je probeert om mensen in de dieren te zien. Vraag je af: als dit een mens zou zijn, wat voor iemand zou dat dan zijn? Je kunt je afvragen of Karel-als-mens een soort loverboy is, of een player, of een man met een midlifecrisis die niet kan accepteren dat hij ouder wordt, of nog een ander soort man.


B [samen]

Wissel jullie verhalen uit. Beantwoord de volgende vragen:

Vraag 1

Zijn de menselijke personages geloofwaardig of bevatten ze nog muizige/hazige/eendige/kalkoenige/spinnige eigenschappen?   


Vraag 2

Ken jij mensen die lijken op het (de) personage(s) die door de ander zijn beschreven?


C [individueel]

Vergelijk de dierenverhalen met de 'mensenverhalen' die jullie zelf hebben bedacht. Welke verhalen zijn interessanter, verrassender, boeiender: de dierenverhalen van Koolhaas of jullie eigen mensenverhalen? Hoe komt dat?