Publieke werken

Ga direct naar de inhoud, het zoekveld of het hoofdmenu.

Het is 1888. De Amsterdamse vioolbouwer Walter Vedder leest in de krant dat er op de plaats van zijn huis een groot hotel gebouwd gaat worden, en onmiddellijk begrijpt hij de kracht van zijn onderhandelingspositie tegenover de NV Victoria Hotel, die hem immers zal moeten uitkopen.

In dezelfde tijd, maar dan in Hoogeveen, krijgt zijn neef, de oude apotheker Anijs, een nieuwe concurrent. Wanneer hij ontdekt dat die jongeman, anders dan hijzelf, een universitaire graad in de farmacie bezit, besluit hij zijn ambitie te verschuiven van het medische, waarin hij toch al overvleugeld is, naar het medemenselijke: het gebrek in een naburig turfstekersgehucht is groot; de mensen zouden eigenlijk moeten worden verplaatst, maar dat kost een vermogen, precies het vermogen dat Walter Vedder wel voor zijn huis meent te kunnen bedingen. Vanaf dat moment slaan beide verhaallijnen ineen tot één grote intrige, en houden de twee hoofdpersonen elkaar onbedoeld vast in een wederzijdse wurggreep, die ook de lezer zal benauwen, tot de bevrijdende finale aan toe: Amerika.
Publieke werken werd meteen als een meesterwerk herkend. Het schitterende verhaal werd geïnspireerd door de twee huisjes die nu nog te zien zijn in de gevel van het Amsterdamse Victoria Hotel en door de biografie van de Hoogeveense apotheker Radijs.
Bron: querido.nl

Auteur: Thomas Rosenboom
Aantal pagina's: 488

Boek E-book Luisterboek

Leen het e-book en luisterboek in de online Bibliotheek-app

Lees alvast een paar bladzijden

Dyslectisch? Lees dit boek bij Passend Lezen als gesproken boek of karaokeboek.
Meer informatie over Passend Lezen.

Leesaanwijzingen

Het boek begint met een proloog, gevolgd door een hoofdstuk over de eerste verhaallijn. In hoofdstuk twee start de tweede verhaallijn. Hierdoor komt het verhaal wat langzaam op gang, maar als je er in zit, wil je niet meer stoppen met lezen. Het boek is 488 bladzijden dik maar je wilt heel graag weten hoe de twee hoofdpersonen zich steeds verder in de nesten werken. Eigenlijk wil je graag dat het goed met hen gaat en wil je hen waarschuwen maar mijn hemel, wat zijn ze eigenwijs. Rosenboom herontdekt oude woorden en bedenkt nieuwe. Daar moet je misschien even aan wennen maar je zult merken dat je al heel snel meegaat in zijn stijl.

Om over na te denken

Valt het jou wel eens op dat sommige mensen altijd op de hoogte zijn van de nieuwste trends en anderen er niets van snappen? Hoe gaan ouderen om met bijvoorbeeld internetbankieren? Tot hoever kun en mag je gaan om mee te blijven doen?

Prijzen

In 2000 bekroond met de Libris Literatuur Prijs Meer informatie.

Boekbespreking

Wat anderen van dit boek vonden

'Dit boek heeft mij aan het denken gezet, ik heb iets aan dit werk gehad. Publieke Werken spreekt mij aan omdat het over meer dan een eeuw geleden gaat. Het is helemaal gefantaseerd, maar komt toch erg realistisch over, alsof het in die tijd geschreven is. Verder is het ook erg meeslepend, ik had steeds het gevoel dat ik maar verder wilde lezen en ik heb dit boek dan ook snel uitgelezen.
'Anoniem, 6 vwo, op: scholieren.com

'Ik vond het boeiend hoe iedere keer de persoonlijkheid naar voren kwam van de twee mannen. Wanneer ze trots waren op de manier waarop ze iets aanpakten vond ik hun gedachtegang heel erg natuurgetrouw.Een ander interessant punt: de maatschappelijke verhoudingen die duidelijk naar voren kwamen. Details als de macht van de dokter en de ondergeschikte houding van de mensen uit het veen, die waren heel subtiel en mooi uitgetekend.De waargebeurde elementen waren ook heel erg leuk. Het Victoria-hotel is inderdaad door Henkenhaf gebouwd en twee eigenaren van huizen vroegen inderdaad een te hoge prijs en daarom is er omheen gebouwd. Ik vond alleen de zinnen te lang.'
Aime, 5 vwo, op: scholieren.com

'Ten eerste is Rosenbooms taalgebruik nogal typisch. Hij schrijft nogal bloemrijk, en dat is niet altijd even plezierig om te lezen, maar past op een of andere manier wel bij de tijd van het verhaal en de beide mannetjes uit het boek. Zij voelen zich immers een stuk verhevener dan de maatschappij hen beschouwt en gebruiken ook taal die hen gewichtig over moet doen komen. Rosenboom wekt met zijn geweldig gestileerde zinnen de indruk dat ieder woord pas op zijn plaats is gekomen nadat alle andere mogelijke woorden te zwak zijn bevonden. Hij beschrijft daardoor inderdaad heel sterk maar het spontane is er wel af.'
Tjibbe, 6 vwo, op: scholieren.com