Dyslectisch?  Lees dit boek bij Passend Lezen als gesproken boek of karaokeboek. 
Meer informatie over Passend Lezen.

Leesaanwijzingen

Soms zet het verhaal je op een dwaalspoor en dan weet je niet meer wat je wel en niet moet geloven en wie je wel en niet kunt vertrouwen. Lees gewoon verder, want uiteindelijk kom je er precies achter hoe alles zit.
Het boek is zogenaamd geschreven door iemand van vijftien, maar aan het taalgebruik merk je wel dat dit niet zo is. Stoor je hier niet te veel aan, maar probeer de originele schrijfwijze te waarderen.

Om over na te denken

Hoe zou je omgaan met een vader die het ene moment depressief is en het andere moment de hele wereld aankan? Wat zou je van zo’n vader vinden en zou je al zijn acties accepteren? Hoe is het om ADHD te hebben? En hoe ga je om met het verlies van iemand die erg dichtbij staat?

Prijzen

• In 2015 genomineerd voor de prijs van de Jonge Jury. Meer informatie.
  

Wat anderen van dit boek vonden

'Als je het boek leest, reis je langs geweldige gedachtestromen en woordgrappen en fantasieën en boosheden en verliefdheden en echt drama. En het einde is zo indrukwekkend als het hele boek. Prachtig. Niet alleen voor ADHD’ers. Lees dat stomme boek!'
Aby Hartog, op: Leesfeest.nl

'Dit verslag van Ivan zit vol vaart en gedachtesprongen. Daarin voel je zijn ADHD alle kanten opspringen. Hij probeert zijn gedachten, die een stroom van associaties zijn, onder controle te houden, maar brengt daardoor ook de lezer in een leesversnelling. Wanneer al wat Ivan neergeschreven heeft toch net iets anders in elkaar blijkt te zitten, voel je pas hoe zijn gedachten alle kanten op kunnen springen. Dat geeft een extra kijk op de leef- en gedachtewereld van een jongere met ADHD. De personages werden raak getypeerd en hebben allemaal hun eigenaardige kantjes. Het is dan ook een boeiend reisverslag geworden, met een zeer onverwacht einde. Intrigerend.'
Mik Ghys, op: Pluizuit.be

'Tegen het einde van het boek wordt de spanning nog opgevoerd. En net op het moment dat ik begon te denken: waar moet dit heen? – want ik voelde al aankomen dat een wending in het verhaal onvermijdelijk was – wordt het verhaal op zijn kop gezet.'
Adrie Krijgsman, op: Adriekrijgsman.nl