Dyslectisch?  Lees dit boek bij Passend Lezen als gesproken boek. 
Meer informatie over Passend Lezen.

Leesaanwijzingen

In de voorste linie is best een dikke pil, maar niet zo moeilijk geschreven. Als het verhaal je meteen interesseert, vind je het waarschijnlijk niet zo moeilijk om door te lezen. Sommige lezers vinden het begin van het boek een beetje langdradig en vinden het boek pas echt spannend worden als de meisjes aan het front zijn. In het tweede deel van het boek worden veel gruwelijke details van gevechten beschreven. Daar moet je tegen kunnen.Hoewel het verhaal alleen vrouwelijke hoofdpersonen heeft, betekent dat niet dat je dit boek niet leuk zult vinden als je een jongen bent.

Om over na te denken

Kun je je voorstellen dat je als zestienjarige aan het front terechtkomt? Denk jij dat jongens en meisjes wezenlijk van elkaar verschillen? Horen vrouwen in een oorlog thuis? Hoe ga je om met discriminatie? Hoe belangrijk zijn vriendschap en loyaliteit?

Wat anderen van dit boek vonden

'Je beleeft het oorlogsverhaal door drie paar verschillende ogen. Het boek begint langzaam, wat ervoor zorgt dat je de drie hoofdpersonages goed leert kennen. Als de auteur de tijd niet zou hebben genomen om de personages zo goed voor te stellen, zou het boek maar half zo goed zijn geweest als het nu is. Het is belangrijk om te weten wie de meisjes zijn voor ze in de oorlog terechtkomen, want alleen zo kan je inzien hoe een oorlog iemand kan veranderen. Ook beleef je het hele verhaal intenser omdat je zo’n goede band hebt opgebouwd met de personages, wat alles persoonlijker en heftiger maakt.'
Elise Hermans, op: Hebban.nl

'In de voorste linie is een krachtig boek dat aanzet tot reflectie. Het leest als een van de vele waarheidsgetrouwe romans rond de Tweede Wereldoorlog. Alleen is er een bijzonder fictief element doorheen het verhaal geweven: vrouwen nemen deel aan de gevechten. Toch vergeet je als lezer vaak dat dit een verzonnen bijdrage van de auteur is. Michael Grant slaagt erin om zijn personages en de situaties waarin ze zich bevinden uitzonderlijk natuurlijk te beschrijven. Dit maakt het gedachte-experiment nog uitdagender. Waarom vochten vrouwen niet mee tijdens de wereldoorlogen? Horen vrouwen niet thuis op het slagveld? En nog frappanter: zijn mannen net zo overdonderd door de oorlog als vrouwen zouden zijn?'
Mathilde Lemm, op: Pluizuit.be

'Wie een Grant à la Gone of De angstaanjager verwachtte, komt bedrogen uit. In de voorste linie mist de 'Grantfantasy'. Dit boek is een boeiende roman over de Tweede Wereldoorlog, met een bijzonder aantrekkelijk plot, maar de verteltrant verwart.'
Marloes Otten, op: Tzum.info