Op de vreemdste momenten staan ze voor de deur: de mannen met brieven. Sinds de moeder van Adam die enveloppen krijgt, is ze veranderd in een dekbed. Het zakgeld is gestopt, en de koelkast wordt steeds leger. Adam loopt rond met te kleine schoenen. Erover praten met zijn beste vriendin Maysa lukt niet, want ze lijkt ineens geen tijd meer voor hem te hebben. Wat is daar aan de hand? Adam wil eigenlijk het liefst een doodgewoon jaar in groep acht. Maar als hij ook nog de hoofdrol krijgt in de eindmusical, is het wel duidelijk dat dat er niet in zit... Eén op de twaalf kinderen in Nederland groeit op in armoede. Dat zijn gemiddeld twee kinderen per klas. In dit verhaal lees je hoe het is om zoiets mee te maken. Bron: Flaptekst, uitgeversinformatie