Dyslectisch?  Lees dit boek bij Passend Lezen als gesproken boek. 
Meer informatie over Passend Lezen.

Leesaanwijzingen

Dit boek zit heel knap in elkaar, is goed geschreven en is echt spannend. Je krijgt het verhaal in een soort proloog en vijf delen aangeboden. Die structuur draagt enorm bij aan de spanning, en door de duidelijke datering van alle onderdelen kun je niet verdwalen. Je krijgt volop kans om mee te leven met Marie, maar daarnaast is er ook veel om over na te denken: over kunst, over fotografie, over het leven, over volwassen worden. En als je Parijs een beetje kent, zie je alles ook nog eens voor je.   

Om over na te denken

Een jaartje in het buitenland werken of studeren, zou dat iets voor jou zijn?
Als je een goede band met iemand hebt en die ander blijkt achteraf andere bedoelingen te hebben gehad, hoe zou jij daarop reageren?
Weet jij wat het verschil is tussen kijken en zien?
Foto’s zijn gevaarlijk en vraatzuchtig: ze maken de gefotografeerde tot een object. Zie jij wat in deze stelling?
Terroristen kiezen graag drukke plekken als metrostations en marktpleinen uit voor hun aanslagen. Waarvoor zou dat zijn?

Prijzen

• Genomineerd voor de Boon 2024
• Genomineerd voor de Hans Vervoort-prijs 2024 (shortlist)
• Genomineerd voor de Libris Literatuur Prijs 2024 (shortlist)
• Genomineerd voor de NS Publieksprijs 2024 (shortlist)
• Genomineerd voor de Inktaap 2025

Wat anderen van dit boek vonden

'Het verhaal is zo goed opgebouwd dat je aan de hand van de vertellers het verhaal in wordt getrokken. Hoe verder je als lezer komt, hoe beter je kunt zien wat er eigenlijk aan de hand is. Dat is een knappe vertelsituatie en dus top-literatuur.'
Cees van de Pol, op: scholieren.com

'Er schuilt iets bitters in deze roman, verdriet over gemiste kansen, gefnuikte ambities, begeerte, maar tegelijkertijd wilde de schrijfster daar niet aan toegeven. Juist deze tegenspraak tussen bitterheid en verzet daartegen, brengt altijd meeslepende literatuur voort, ook nu weer. Literatuur dus die niet blijft hangen in weerzin, minachting en zelfmedelijden, maar daar tegenin wil schrijven.'
Kees ’t Hart, op: groene.nl

'Als je op de allerlaatste pagina's de volledige, wrange relevantie van de titel begrijpt, besef je pas ten volle hoe meesterlijk dit meeslepende boek is geconstrueerd. Het vaardig opgeschreven, spannende verhaal blijkt een intelligente en meerduidige reflectie op herinneren en vastleggen, op zien en gezien zijn, op toeval en maakbaarheid en op de ethiek van kunst en van de toe-eigening van andermans verhalen. (...) Goed, slim, diep. Zonder meer eredivisie, deze roman.'
Ilja Leonard Pfeijffer op Instagram