Dyslectisch?  Lees dit boek bij Passend Lezen als gesproken boek of karaokeboek. 
Meer informatie over Passend Lezen.

Leesaanwijzingen

Het verhaal begint met een cursief gedeelte waarin wordt verteld hoe een blinde het onweer ervaart en hoe angstig dat voor hem is. Daarna wisselt het perspectief en lees je over verschillende gebeurtenissen in en buiten het instituut. Deze perspectiefwisseling komt ook weer terug in het slot. Wat Otto in het instituut beleeft, is goed te begrijpen. Lastiger is het om het verband te leggen tussen het middenstuk en de cursieve gedeeltes op de eerste en de laatste bladzijden.Bepaalde gebeurtenissen in het boek, zoals het gijzeldrama in Bovensmilde, hebben ook echt plaatsgevonden. Je kunt daaraan zien dat het verhaal speelt in de zeventiger jaren. Deze informatie vormt geen belemmering om het verhaal te kunnen begrijpen, maar illustreert wel het tijdsbeeld van toen. Alleen de belangrijkste gebeurtenissen uit het leven van Otto worden in het boek beschreven. Je moet daarom misschien even wennen aan de tijdsprongetjes. 

Om over na te denken

Hoe zou jij het vinden om blind te zijn? Wat zou je het meeste missen? Zou jij, net als Otto, naar een ziendenschool willen, denk je? Welk beroep zou jij kiezen als je blind was? Hoe ver ga jij om ergens bij te horen?

Wat anderen van dit boek vonden

'Ik vond het een erg leuk boek. Ik had verwacht dat het een heel serieus verhaal zou zijn, die indruk kreeg ik toen ik de achterkant van het boek las. Maar het is juist een heel grappig boek.'
Anoniem, 4 havo, op: scholieren.com

'Ik vind Het instituut een mooi, ontroerend en komisch boek, omdat het over een heel zwaar onderwerp gaat en toch niet zwaar geschreven is. De minder leuke dingen worden zo gebracht dat je er om kan lachen en dat maakt het boek zo mooi.'
Mr. Gottie

'Ik vond het boek helemaal niet leuk, omdat Bijlo hele korte zinnetjes gebruikt. Hij probeert om in een alinea zoveel mogelijk informatie te proppen, waardoor het wel vaker onduidelijk is. De personen zijn een beetje onrealistisch geschreven, waardoor het lijkt alsof je eerder in een gekkenhuis bent dan in een blindeninstituut.'
Anoniem