In Marte Jacobs wordt wel over het gedicht 'Pasgeboren girafje' geschreven, maar het gedicht zelf blijft buiten beeld. In feite is het gedicht een open plek, die niet wordt ingevuld. In deze opdracht ga je proberen deze open plek in te vullen door het gedicht te reconstrueren op basis van gegevens uit het boek.

Vraag 1

Herlees bladzijde 36-37 van Marte Jacobs en noteer aanwijzingen met betrekking tot de inhoud van het gedicht. Let goed op de vertaalslag die Emile maakt van de feitelijke gegevens naar de wereld van het gedicht: wat wordt vergeleken met wat?

Vraag 2

Herlees nu het fragment dat zich afspeelt in de duinpan en waarop het gedicht betrekking heeft. Noteer zinnen, woorden, beelden die je misschien in je reconstructie kunt gebruiken.


Vraag 3

In zijn recensie over Marte Jacobs noemt Arjan Peters Emiles gedicht 'Pasgeboren girafje' 'zo op het oog een mengeling van 'Voor de verre prinses' van J.J. Slauerhoff en 'Jonge sla' van Rutger Kopland; een liefdesbetuiging op afstand, waarvan de maker niet weet of de adressante de boodschap heeft verstaan.' (Arjan Peters, 'Benen die mooi konden worden', in: de Volkskrant, 28 september 2007). Lees beide gedichten (zie Bronnen) en leg bij elk gedicht uit in hoeverre het betrekking heeft op Marte Jacobs. Welke elementen uit het gedicht en de roman kun je met elkaar verbinden?


Vraag 4

Schrijf nu zelf het gedicht 'Pasgeboren girafje' zoals dat eruit had kunnen zien. Gebruik dezelfde versvorm en rijmschema als van 'Voor de verre prinses' of 'Jonge sla'. Verwerk in je gedicht de gegevens van opdracht 1 en 2.


Vraag 5

Probeer een antwoord te geven op de vraag waarom Tim Krabbé de tekst van 'Pasgeboren girafje' niet in zijn roman heeft verwerkt.


Vraag 6

Zou de roman er beter of slechter door zijn geworden als hij dat wel had gedaan? Licht je antwoord toe.

Bronnen

Voor de verre prinses

Wij komen nooit meer saam:
De wereld drong zich tusschenbeide.
Soms staan wij beiden 's nachts aan 't raam,
Maar andre sterren zien we in andre tijden.

Uw land is zoo ver van mijn land verwijderd:
Van licht tot verste duisternis - dat ik
Op vleuglen van verlangen rustloos reizend,
U zou begroeten met mijn stervenssnik.

Maar als het waar is dat door groote droomen
Het zwaarst verlangen over wordt gebracht
Tot op de verste ster: dan zal ik komen,
Dan zal ik komen, iedren nacht.

J. Slauerhoff, 'Voor de verre prinses', in: Serenade, A.A.M. Stols, Maastricht, 1930.

Jonge sla

Alles kan ik verdragen,
het verdorren van bonen,
stervende bloemen, het hoekje
aardappelen, kan ik met droge ogen
zien rooien, daar ben ik
werkelijk hard in.

Maar jonge sla in september,
net geplant, slap nog,
in vochtige bedjes, nee.

Rutger Kopland, 'Jonge sla', in: Alles op de fiets, G.A.van Oorschot, Amsterdam, 1970.