Dyslectisch?  Lees dit boek bij Passend Lezen als gesproken boek. 
Meer informatie over Passend Lezen.

Leesaanwijzingen

De zelfanalyse van Willem Termeer is geschreven in 19e-eeuwse taal. Daar moet je even aan wennen en af en toe zul je woorden moeten opzoeken. De eerste helft van het boek is één grote monoloog van Willem Termeer. Lees gewoon door, in de tweede helft komt meer spanning door de interactie met andere personages. 

Om over na te denken

Ben je zelf verantwoordelijk voor je daden of kan 'dat je bent zoals je bent' een verzachtende omstandigheid zijn? Bestaat de vrije wil eigenlijk wel? Hoe belangrijk is het hebben van een baan voor een zinvol bestaan? Vind je zelfbeheersing en plicht normale idealen? 

Wat anderen van dit boek vonden

'Wat ik ook ontzettend goed afgewogen vind van de schrijver is dat hij op het juiste moment nieuwe personages invoert in het verhaal. Ik had op de helft van het boek bijna een uitzichtloos gevoel, alsof dit weer langdradige en uitzichtloze literatuur was uit het verleden.'
Jeanne, 6 vwo, op: scholieren.com

'Een nagelaten bekentenis vond ik een behoorlijk saai boek om te lezen. Het zijn lappen tekst vol somberheid. Je komt er niet bepaald in een goed humeur van. (…) Toch is het wel interessant om het leven van Willem te volgen. Hij weet toch begrip te kweken voor zijn situatie. Vooral het harde oordeel van zijn vader, die hem lui en verwaand noemt, wekt medelijden, omdat dat oordeel ongefundeerd is.'
Birgit, 6 vwo, op: scholieren.com

'Ik vond dit niet zo’n heel leuk boek. Het verhaal kon me niet echt boeien, ik houd meer van modernere boeken, het beschrijven van alles vond ik veel te langdradig. Ik kon me niet goed verplaatsen in Willem. Hij is een redelijk depressief persoon en doet ook helemaal niets om uit zijn eenzame, zwarte dal te komen.'
Nelleke, op: scholieren.com