Dyslectisch?  Lees dit boek bij Passend Lezen als gesproken boek. 
Meer informatie over Passend Lezen.

Leesaanwijzingen

Het verdriet van België is dik, gecompliceerd verteld en bijzonder gelaagd van inhoud. Maar het is ook meeslepend, kleurrijk, geraffineerd en spannend. Voor het overzicht is het handig op een rijtje te zetten welke personages er zijn (kijk anders even naar het lijstje op Wikipedia) en wat ze met elkaar te maken hebben. Stort je dan in de gebeurtenissen, lees door, ook als je het niet helemaal snapt, en laat je meevoeren in de carrousel van Louis’ ervaringen.

Om over na te denken

Hoe houd je je staande in een internaat waar je heimwee hebt naar huis en naar je moeder? In een wereld waarin je voortdurend het gevoel hebt dat volwassenen je belazeren en in geheimtaal spreken? Moet je liegen om te overleven? 
Wat betekent vriendschap, als je ook bang bent door je vrienden opzijgezet te worden? Als je geen vertrouwen meer hebt in je ouders? 
Hoe gedraag je je in de volwassenenwereld als je serieus genomen wilt worden?

Prijzen

• In 1984 bekroond met de driejaarlijkse Staatsprijs voor Verhalend Proza Meer informatie.
• in 1987 bekroond met de Prijs van de Vlaamse lezer.

Wat anderen van dit boek vonden

'Houd je (…) van geschiedenis, dan kan dit een ontzettend mooi boek zijn. Ik raad het dan ook alleen aan om dit boek te lezen als je van geschiedenis houdt. Houd je niet van geschiedenis, maar wil je dit boek wel lezen, hou er dan rekening mee dat het verhaal langdradig kan zijn. De verhaallijn is wel mooi, maar dan moet je je wel door veel moeilijke tekst heen kunnen en willen worstelen.'
Jessica, op: scholieren.com

'Door het pro-Duitse perspectief kijk je anders naar de Europese ontwikkelingen tussen 1939 en 1947, de culturele bagage die je hebt zegt je de collaborateurs te veroordelen. Toen ik aan dit boek begon veroordeelde ik Louis en zijn familie niet echt. Ik vond het interessant om te zien dat het perspectief je die kant laat kiezen. Dit boek laat mij het belang van nuance weer duidelijk zien.'
Wouter, 5 vwo, op: scholieren.com

'Ik zou nooit in mijn leven ook maar overwegen om nog een keer een boek van Hugo Claus open te slaan. Ik vond het een heel saai boek. Ik had ook niet het gevoel dat er een clou in het verhaal zat, maar dan heb ik het boek misschien niet goed begrepen.'
Anoniem, 5 vwo, op: scholieren.com