Dyslectisch?  Lees dit boek bij Passend Lezen als gesproken boek. 
Meer informatie over Passend Lezen.

Leesaanwijzingen

Maarten is een oude man die in hoog tempo gedesoriënteerd raakt. Omdat het verhaal vanuit Maartens perspectief is geschreven, en je dus alleen weet wat hij denkt, moet je je goed concentreren om erachter te komen hoe de situatie feitelijk in elkaar zit. Als je dit doorhebt, is het verhaal niet zo lastig om te lezen. 

Om over na te denken

Hoe ervaart een oudere zelf zijn geestelijke (en vaak lichamelijke) aftakeling? Kan hij zijn omgeving nog wel vertrouwen als deze hem niet meer begrijpt? Hoe kun je communiceren als je de woorden niet meer kunt vinden? Hoe is het om te ervaren dat je alle houvast kwijtraakt? En hoe is het om je geliefde te zien afdrijven naar een gebied waar je hem niet meer kunt bereiken?

Prijzen

• Mind Book of the Year Award (1988).
• Diepzee-prijs (1989) Meer informatie.

Wat anderen van dit boek vonden

'Ik vond het een erg vreemd boek, wat op zich niet zo vreemd is, omdat het gaat over iemand die dement wordt. Maar toch, je blijft toch stiekem hopen op een soort ontknoping, die er uiteraard niet komt. Dit neemt echter niet weg dat ik het een goed boek vond. Het lijkt wel of je tegelijk met Maarten dingen vergeet; ik vind het erg knap hoe de schrijver dat voor elkaar heeft gekregen!'
Margot, 6 vwo, op: scholieren.com

'Ik vond de gebeurtenissen in het verhaal ontroerend. Door middel van de gedachtesprongen, flashbacks en gevoelens kun je je goed inleven in de hoofdpersoon, waardoor zijn aftakeling ontroerend overkomt. Het boek boeide me vanaf het moment dat de eerste tekenen van verwarring zichtbaar worden, in het stuk met het timmermanspotlood. Eindconclusie: Ik vond Hersenschimmeneen goed boek. Een mooie stijl, een boeiend, ontroerend onderwerp, taalgebruik passend bij de situatie. Alleen het eind vond ik te langgerekt en moeilijk om te lezen.'
Anoniem, 5 vwo, op: scholieren.com

'Het is een heel nieuw soort boek waarvan niet veel andere soorten van te krijgen zijn. Het is tevens een heel verwarrend boek, want bij Maarten gaat alles eerst goed en daarna steeds minder. Aangezien het verhaal door hem verteld wordt en hij in de war raakt, raak jij automatisch ook in de war. Gelukkig wordt dit grotendeels verholpen door de reacties van de andere personages. De stukken wanneer Maarten van huis gaat en een wandeling met Robert maakt of ineens een soort paniekaanval krijgt, vind ik vooral spannend. Bernlef heeft het begrip dementie mooi beschreven, de manier van schrijven is heel bijzonder maar ook heel ingewikkeld. Hij weet het precies te verwoorden dat het net een biografie van iemand lijkt.'
Anoniem, 4 havo, op: scholieren.com