Specht en zoon

Ga direct naar de inhoud, het zoekveld of het hoofdmenu.

Lezen voor de lijst

Een wit linnen doek staat klaar om beschilderd te worden. Portretkunstenaar Felix Vincent wil er zijn meesterwerk op schilderen.

Wanneer hij van een rijke zakenman de opdracht krijgt diens overleden zoon te schilderen, besluit hij dit linnen doek ervoor te gebruiken. Voor het eerst moet hij een portret maken, zonder dat de persoon die hij schildert kan poseren. Hij moet zich behelpen met wat foto's en een onduidelijke video-opname.
Allerlei vragen dienen zich aan. Wie was die zoon? Waarom komt de opdrachtgever het schilderij niet ophalen op de afgesproken datum? Wat is er waar van de verhalen van een journaliste over de opdrachtgever?

Auteur: Willem Jan Otten
Aantal pagina's: 142

Boek

Dyslectisch? Lees dit boek bij Passend Lezen als gesproken boek of karaokeboek.
Meer informatie over Passend Lezen.

Leesaanwijzingen

Het verhaal wordt verteld vanuit een schildersdoek. Wanneer je dat door hebt, is het leuk om te zien hoe een doek naar onze werkelijkheid zou kunnen kijken.Het verhaal begint bij het einde en de rest is één grote terugblik. Toch is het interessant om verder te lezen. Al snel word je nieuwsgierig naar de opdracht en wil je weten waarom het verhaal zo eindigt.

Om over na te denken

Hoe afhankelijk ben je van anderen in het leven? Wil je graag opgemerkt worden door anderen, of ga je liever je eigen weg?Wanneer ben je een goede ouder?

Boekbespreking

Wat anderen van dit boek vonden

'Er zitten verschrikkelijk veel motieven in het boek. Vooral veel christelijke. Het hele boek is eigenlijk een soort scheppingsverhaal; Felix "schept" het schilderij. Ook is het zo dat Specht het doek op Pasen moet komen ophalen, maar Specht komt niet. Verder wordt er over wederopstanding gesproken.'
Myrte, 6 vwo, op: scholieren.com

'De dialogen waren realistisch weergegeven. Vaak las je de gedachten van het doek, omdat het doek het hele verhaal verteld. In het boek waren veel zinnen die ik aangrijpend en ontroerend vond. Ik vond het een leuk verhaal.'
Gwendy, 6 vwo, op: scholieren.com

'De personen kwamen levensecht over en ik kon me goed inleven in de hoofdpersonen, hiermee bedoel ik Felix en het schildersdoek. Ik zag niet echt overeenkomsten tussen de hoofdpersonen en mijzelf, maar ik begreep ze soms wel, dat ik dacht: Ja, dat zou ik ook gedaan hebben.'
Anoniem, 5 vwo, op: scholieren.com