Dyslectisch? Lees dit boek bij Passend Lezen als gesproken boek. 
Meer informatie over Passend Lezen.

Leesaanwijzingen

‘Heel goed én heel goed geschreven.’ ‘Een dijk van een roman met klassieke allures. Een ethische mindfuck.’ ‘Een ijzingwekkende krachttoer.’ ‘Een ontstellend boek.’ ‘In één ruk uitgelezen. Perfect getimed, bijzondere plot en grote ethische vragen over postkolonialisme. En indrukwekkend goed gedocumenteerd.’ Een handvol uitspraken van verschillende Vlaamse schrijvers over Trofee. En als je dan ook nog de vijf sterren meetelt in de VN thrillergids, dan weet je dat een bijzondere leeservaring te wachten staat.
Maar verwacht geen standaard thriller. Actiespanning is er nauwelijks; gedachten, herinneringen en bespiegelingen vertragen de voortgang van het verhaal. Wel is de vertelling intens en broeierig. En je wordt als lezer zeker geconfronteerd met je eigen opvattingen en vooroordelen.

Om over na te denken

Hoe denk jij over de jacht? Staat plezierjacht of trofeejacht op één lijn met bijvoorbeeld stierengevechten?
Wat vind jij van de in dit boek voorkomende opvatting dat de jacht een diervriendelijke, edele sport is en een vorm van natuurbeheer, totaal anders dan stroperij, die een gruwelijke misdaad is?
Ergens in het boek wordt de trofeejacht ‘een perverse rijkeluishobby voor moordzuchtige psychopaten’ genoemd. Wat vind jij van die typering?
Is jagen iets mannelijks, en een trofee dus een bewijs van mannelijkheid? ‘Wat voor een man is een jager die thuiskomt met lege handen?’

Prijzen

• Bekroond met de Sabam for Culture Literatuurprijs 2021
• Genomineerd voor de Confituurboekhandelsprijs 2021 (shortlist)
• Genomineerd voor de VN Thrillerprijs 2021 (shortlist)
• Genomineerd voor de Boekenbon Literatuurprijs 2021 (longlist)
• Genomineerd voor de Boon Literatuurprijs 2022 (longlist)

Wat anderen van dit boek vonden

'Ik vind Hunter heel naïef met hoe hij zijn daden goed probeert te praten, maar aan het eind snapt hij het wel. Zelf ben ik ook een paar keer in Afrika geweest, dus ik kan me ook goed het landschap, de mensen en de dieren inbeelden. Voor mij geeft dat extra waarde bij het lezen van dit boek.'
Leerling uit 4VWO, op: scholieren.com

‘Waar je in deze tijd wellicht een boek verwacht dat moreel van leer trekt tegen de jacht op prachtige wilde dieren, weigert de auteur het de lezer zo gemakkelijk te maken. Via de hoofdpersoon leren we hoe de trofeejacht via de exclusieve en zeer prijzige jachtvergunningen het nodige geld in het laatje brengt om aan natuurbehoud te doen en stropers tegen te houden. Hunter rechtvaardigt dus op die manier zijn jacht: door één dier te doden, beschermt hij de andere dieren. De lezer merkt ook dat in deze man veel liefde, kennis, eerbied en respect voor de Afrikaanse natuur en haar dieren zit. Schoeters doet de lezer hier al even wankelen. Wat het inhoudt om het goede te doen, blijkt niet zo eenvoudig uit te klaren. Daar begint Schoeters haar psychologische spelletje met haar lezer echter nog maar. Wanneer de jacht fout loopt, zien we Hunters ethische overwegingen om- en omgedraaid worden in zijn hoofd tot ze opgerekt worden. Het ophitsende ritme van Afrikaanse dansen, de broeierige hitte, de prachtige en tegelijk gruwelijke natuur leiden zowel Hunter als de lezer in een kolkende maalstroom van koortsige gedachten en overpeinzingen, almaar dieper een gitzwarte nachtmerrie in.’
Sofie, op: hebban.nl

'Het is een bloedstollend en hypnotisch verhaal dat je moeiteloos in één ruk tot het einde kan lezen, ook al besef je wel al dat dit niet goed gaat aflopen. Daarnaast gaat de ethische thematiek ook in zijn geheel op voor onze nog steeds wijdverspreide omgang met het Afrikaanse continent, dat nog steeds ongebreideld en gewelddadig ontgonnen en ontdaan wordt van zijn natuurlijke hulpbronnen die ten goede komen van het wereldwijde consumentisme. De westerse bril op het continent verkleurt de bittere realiteit.'
Nathalie, op: antwerpenleest.be