Dyslectisch?  Lees dit boek bij Passend Lezen als gesproken boek of karaokeboek. 
Meer informatie over Passend Lezen.

Leesaanwijzingen

Het verhaal in Nooit meer slapen wordt op een manier verteld waar je misschien even aan moet wennen. Dat komt door twee keuzes van Hermans: 1) hij vertelt alle gebeurtenissen vanuit het ik-perspectief van Alfred en 2) de hele reis is geschreven in de tegenwoordige tijd: op het moment dat je over een gebeurtenis leest, maakt Alfred die mee. Het gevolg hiervan is dat je niets meer weet dan Alfred, en doordat hij zelf niet veel weet en zich voortdurend afvraagt wat hij moet doen, ben jij ook in verwarring. Die verwarring wordt nog eens versterkt doordat Alfred niet alleen feitelijk vertelt wat hij ziet, maar tussendoor ook fantaseert, vergelijkingen trekt en terugdenkt aan thuis - zonder dat hij altijd een duidelijk onderscheid maakt tussen feit en gedachte. Je zult er dus tegen moeten kunnen dat je het grootste deel van het verhaal in het duister tast, en vertrouwen moeten hebben dat zaken die eerst onduidelijk zijn, later in het verhaal wel opgehelderd worden. Als je daar tegen kunt, lees je een klassieke Nederlandse roman - die door velen als meesterwerk wordt beschouwd - en zorgt de manier van vertellen juist voor een vreemd soort spanning. Bovendien zullen Alfreds gedachten en de bijzondere gesprekken tussen hem en zijn medereizigers je dan ongetwijfeld op een andere manier aan het denken zetten dan je gewend bent.

Om over na te denken

Hoe weet je wat je echt wilt? Wat is de invloed van je ouders op wie je bent? Waarom zoeken mensen naar antwoorden? Wat is sterker: de natuur of de mens? Is het noodzakelijk een doel te hebben? Kan een mens overleven in chaos? Wat is zeker?

Prijzen

• Bekroond met de Vijverberg-prijs (1966) Meer informatie
  

Wat anderen van dit boek vonden

'In alle eerlijkheid kan ik zeggen dat Nooit meer slapen voor mij een grote verrassing was; mijn verwachtingen van het boek werden volledig de grond in geboord, en ook na het boek gelezen te hebben begon het steeds meer te leven. Ik denk dat dit gelijk een van de beste eigenschappen van het boek is: het heftigste contact met de inhoud en boodschap van het boek had ik niet tijdens het lezen, maar in de periode erna.'
M. Streekstra, 6 vwo, op: scholieren.com

'Ik begon te lezen, maar kwam met moeite door de eerste vijftig bladzijden. Daarna begon het me meer te boeien, waarschijnlijk omdat ik me meer concentreerde en de zinnen beter in me opnam. De korte hoofdstukken vielen meteen op, ik vond dit gunstig, het zorgt voor afwisseling.'
Dani, bovenbouw havo/vwo, op: scholieren.com

'Wat ik leuk vind aan de manier waarop de hoofdpersoon, Alfred, het verhaal vertelt, is dat hij af en toe eens een natuurkundige term erbij haalt of een dito benadering toepast. De kleine stukjes waarin hij fantaseert wat er zou kunnen gebeuren - meestal niet meer dan één paragraaf lang - zijn grappig, want je leest er de eerste keer vaak overheen.'
BIW, 4 vwo, op: scholieren.com