Dyslectisch?  Lees dit boek bij Passend Lezen als gesproken boek. 
Meer informatie over Passend Lezen.

Leesaanwijzingen

Je zit als lezer opgesloten in het hoofd van de ik-persoon, een vrouw die heel wat jaren jonger is dan de man, aan wie zij alles vertelt in de jij-vorm: ‘Ik kijk naar mijn weerspiegeling in je leesbril en ik wil zeggen dat ik van je hou. Ik strek mijn benen onder de keukentafel zodat mijn voeten in de buurt van de jouwe komen.’ Het hele boek door wordt dit perspectief volgehouden. Eigenlijk vertelt de ik-persoon al haar gedachten aan de man, maar zonder ze uit te spreken. Hierdoor kom je heel veel van de ik te weten, maar alles wat je van de man weet, weet je alleen uit haar gedachten. Of alles echt klopt, weet je dus ook niet helemaal zeker. Dat zorgt voor een bepaalde spanning.
Als zij op een gegeven moment ontdekt dat hij een dubbelleven leidt, kan haar reactie van ontkenning bij de lezer weerstand of zelfs weerzin oproepen: waarom zet ze die kerel niet het huis uit? Je wordt dus echt gedwongen mee te gaan in haar gedachten, en het is goed je daarvan tijdens het lezen bewust te zijn.

Om over na te denken

Hoe goed is het voor een relatie om continu op elkaars lip te zitten?
Wat vind jij belangrijk in een relatie?
Wat zijn de voor- en nadelen in een relatie met een groot leeftijdsverschil?
Welke gedachten kun je beter wel of niet uitspreken? Waarom zou je je verlangens verborgen houden voor je partner?

Prijzen

• Genomineerd voor de Bronzen Uil 2024 (shortlist)

Wat anderen van dit boek vonden

‘Verrassend debuut! Het boek is volledig geschreven vanuit het perspectief van een vrouw en speelt zich grotendeels binnen in het huis waarin zij met haar vriend woont af. Hun relatie wordt uitvoerig beschreven, maar dan vanuit haar hoofd. Ze praten af en toe maar zij praat vooral tegen hem in haar hoofd. Dat is echt goed gedaan, ze heeft hele gesprekken over dingen die kunnen gebeuren of dingen die ze liever wil. Of dingen die ze zou willen doen in een ruzie, maar volgens mij als je er bij zou zitten in de keuken is het vrij stil. Ze doen beiden wel merkwaardige dingen, en zij komt uiteindelijk achter een verschrikkelijk geheim van hem. Het is een interessant verhaal met een vlotte schrijfstijl en boeiende personages!’
Laura van Rhijnsbergen, op: goodreads.com 

‘Het intrigerende slot van het verhaal zal ongetwijfeld aanleiding geven tot discussie. Er zullen lezers zijn die moeite hebben met de beslissing van de hoofdpersoon en het einde niet kunnen bevatten. Desalniettemin sluit dit einde naadloos aan bij de rest van het verhaal en de ontwikkeling van de personages. Ondanks dat het boek de duistere zijde van de mensheid benadrukt, legt het einde de nadruk op vergevingsgezindheid en de liefdevolle aspecten van het bestaan.’
Anna Husson, op: annahusson.com 

‘De roman staat vol met zulke geestige en veelzeggende observaties, maar de zin over die Netflixserie krijgt op een gegeven moment wel een extra lading. Ze is inderdaad in seizoen drie ingestapt: de man heeft een verleden dat hij verzwijgt. Tja, er moet natuurlijk wel wat gebeuren, ze kunnen niet aan die keukentafel blijven zitten en zwijgen. De vrouw ontdekt geheimen. Vanaf dat moment moet het zwijgen wel doorbroken worden. Kurzen deelt vervolgens de ene dreun na de andere uit, het is heel goed gedaan en toch maakt de nieuwsgierigheid en de vreemde spanning die de lezer het grootste deel van het boek in de greep houdt plaats voor lichte teleurstelling: ja dát was er aan de hand al die tijd, natuurlijk.’
Gerwin van der Werf, op: trouw.nl