Dyslectisch?  Lees dit boek bij Passend Lezen als gesproken boek of karaokeboek. 
Meer informatie over Passend Lezen.

Leesaanwijzingen

Het boek begint 'normaal', waardoor je snel in het verhaal wordt meegenomen. Maar het duurt niet lang of je wordt geconfronteerd met je eigen tekortschietende kennis: er komt zó veel aan de orde waarvan je het fijne niet weet. Moet je onder het lezen dan steeds gaan googelen? Het gevaar bestaat dat de spanningsboog daaronder gaat lijden. Beschouw het boek vooral als een intellectuele uitdaging. Het is een zogenaamde postmoderne roman, en daar hoort nu eenmaal een portie verwarring bij.
Clausewitz doet een beroep op je verstand, je inzicht, je puzzelkracht en je doorzettingsvermogen, meer dan op je gevoel.  

Om over na te denken

Hoe kwalijk is plagiaat in kunst en wetenschap? Waarom eigenlijk?Is 100% originaliteit mogelijk? Welk percentage is reëel, en welk percentage zou volgens jou ideaal zijn?
Volgens Joost de Vries verwachten veel lezers tegenwoordig van een boek dat het makkelijk te volgen is; hij noemt dat 'de terreur van Herman Koch'.
Heeft De Vries een punt?

Wat anderen van dit boek vonden

'Het verhaal is ook heel actueel geschreven en het zou zo vandaag plaats kunnen vinden. Dat vind ik ook een erg pluspunt aan het boek en je merkt daardoor ook erg goed dat het door een jongere schrijver dan gewoonlijk is geschreven. Een aantal voorbeelden: "En trouwens, ik hoorde Bint bij Wie Is De Mol? zeggen dat zijn jongste broertje Neus heet.", "De panden langs de weg waren hypotheekvrij, hifi-WiFi-draadloze mogendheden." en "Het idee dat informatie altijd vrij wil zijn, zoals hackers en web 2.0-aanhangers altijd zeggen, gaat niet op, verhalen moeten altijd worden losgepeuterd".'
Cas, 4 havo, op: scholieren.com

'Clausewitz is een ingenieuze roman over een jonge promovendus, die op zoek gaat naar een verdwenen schrijver. (…) Het boek stikt van de literaire verwijzingen en metaforen, die wellicht aanwijzingen zijn in de zoektocht, maar die voor de doorsnee lezer moeilijk te begrijpen zijn.'
Recensie Toon Beemsterboer in nrc.next

'Clausewitz prikkelt je dusdanig dat je haast het gevoel krijgt alsof je een moord onderzoekt. Je hebt een aantal gegevens, maar om het raadsel op te lossen, mis je er nog een aantal. En naar die gegevens ga je in dit boek op zoek. Je wordt nieuwsgierig en wilt maar door blijven lezen, omdat je erachter wilt komen wat er met LeFebvre is gebeurd. (...) Of het een realistisch boek is, is mij niet duidelijk geworden, maar dat maakt voor de sensatie en de bevrediging die je uit het boek kunt halen niet uit. Het nieuwsgierige gevoel blijft, ook nadat je het boek uit hebt.'
Lucas, 5 havo, Groene Hart Lyceum