Dyslectisch?  Lees dit boek bij Passend Lezen als gesproken boek. 
Meer informatie over Passend Lezen.

Leesaanwijzingen

De drie titels zijn oorspronkelijk los van elkaar uitgegeven. Omdat het zulke kleine boekjes zijn, was het voor de uitgever aantrekkelijker om ze samen in één band uit te geven. Je kunt de verhalen dus in principe los van elkaar lezen. Aan de andere kant zijn ze onderling sterk verwant. Bint is het makkelijkst te lezen: door de setting - een middelbare school -, het verhaal en de personages zijn er meer aanknopingspunten dan in Blokken en Knorrende beesten; in de laatste twee is er nauwelijks een verhaal, en in Blokken zijn personages zo goed als afwezig. Het is daarom waarschijnlijk verstandig om met Bint, een echte klassieker, te beginnen; als dat je bevalt, kun je doorgaan met de andere twee.

Alle drie de boeken zijn geschreven in een beknopte stijl; de zinnen zijn kort en er wordt veel beeldspraak gebruikt. Bordewijk kiest regelmatig moeilijke en onbekende woorden, of hij vormt zelf nieuwe. Vooral Blokken en Knorrende beesten vragen wel wat van de lezer; als je door het lezen van Bint al een beetje gewend bent aan Bordewijks manier van schrijven, kun je beter met de andere twee boekjes overweg.

Bij alle drie de boeken is het goed te bedenken uit welke tijd ze stammen: begin jaren '30. Bordewijk reageerde in dit werk op de (politieke) ontwikkelingen in Europa in die tijd; hóe zijn reactie precies moest worden opgevat, daarover is altijd veel discussie geweest.

Om over na te denken

Hoe succesvol kan een dictatoriaal regime zijn? Kun je chaos met tucht bestrijden? Is een strenge opvoeding ('stalen tucht' volgens Bint) een goede manier om jonge mensen voor te bereiden op hun deelname aan de maatschappij? Bij wie doe jij meer je best: bij een strenge of bij een aardige leraar?

Wat anderen van dit boek vonden

Over Bint:
'Ik vind dit een aangrijpend boek. Het is heel erg aangrijpend om te lezen hoe Bint de hele school naar zijn hand heeft gezet en wat voor een uitwerking de lesmethode van De Bree op de leerlingen heeft. Het stukje dat De Bree oorlog sluit met "de hel" is mij het meest bijgebleven en spreekt mij dus ook het sterkst aan. Ik vind dit boek alleen niet zo lekker om te lezen. Het is een beetje stijf geschreven en er wordt bijna geen spanning opgebouwd. Dat kan ook haast niet want er gebeuren geen spannende dingen naar mijn mening. [...] Maar als je eenmaal aan het lezen bent kom je er wel doorheen.'
Linda, 4 havo, op: scholieren.com

Over Knorrende beesten:
'Auto's vind ik normaal een interessant onderwerp, maar dit boek vind ik toch een stuk minder boeiend. Ik vond het onderwerp niet echt herkenbaar, dat zou kunnen komen door de tijd waarin het zich afspeelt (of lijkt af te spelen). Het was een oppervlakkig boek. [...] De personen werden slecht beschreven. Het was voor mij soms zelfs even onduidelijk of het nou een man of een vrouw was, al kwam je dat later wel te weten. Daardoor kon je je niet goed inleven in de personages, maar dat was ook niet de bedoeling van dit boek, denk ik. De opbouw van het verhaal vond ik lastig, waardoor ik het niet vlot kon lezen. Het ging, zoals ik al zei, van de hak op de tak. Het hele verhaal was eigenlijk vrij saai. [...] Het taalgebruik was ook lastig, veel oud en poëtisch taalgebruik. De dialogen dié erin voorkwamen, kwamen niet echt realistisch over.'
Rens, 6 vwo, op: scholieren.com

Over Blokken:
'Ik vind Blokken een  zeer mooi boek. Zeker omdat dit boek al (meer dan) zeventig jaar geleden is verschenen, is het zeer knap van de schrijver zo ver in de toekomst te kijken. Het boek doet compleet niet verouderd aan, het leestempo ligt hoog vanwege de korte, abstracte zinnen. Hoe de schrijver deze staat beschrijft zit erg goed in elkaar.'
Flip, 6 vwo, op: scholieren.com