Dyslectisch?  Lees dit boek bij Passend Lezen als gesproken boek. 
Meer informatie over Passend Lezen.

Leesaanwijzingen

Hoewel dit verhaal niet geheel chronologisch verteld wordt, maken de jaartallen die onder de vier veelzeggende titels van de verschillende delen staan het geheel overzichtelijk. Af en toe kan een flashback je verwarren, maar een N3-lezer zal die puzzelstukjes zeker op hun plek krijgen. De uitdaging van dit boek zit dan ook niet in moeilijke structuren, woorden of zinsconstructies, maar kan voor sommige lezers Hoogenkamps poëtische schrijfstijl zijn. Hier zit echter ook meteen de schoonheid: via mooi klinkende zinnen en niet al te ingewikkelde, maar toch originele metaforen, legt de schrijver diepere betekenislagen bloot. Daarin is weinig noodzaak tot uitleg, omdat je als lezer volop zelf kunt associëren.

Om over na te denken

Hoeveel vrijheid mogen of moeten ouders hun tienerkind geven?
Is het gevaarlijk of juist gezond om te experimenteren met drugs en/of seks?
Hoe verwerk je de ziekte en het verlies van een ouder?
Is het vreemdgaan als een meisje dat verkering heeft met een jongen, een ander meisje zoent?
Wie hebben het recht om over een zwangerschap te beslissen?

Wat anderen van dit boek vonden

'Hoogenkamps ervaring in het schrijven van subtiele scenes voor toneelstukken blijkt uit de ijzersterke gesprekken in deze roman. Al wat er echt toe doet staat tussen de regels.'
Miriam Piters, op: tzum.info  

'De schrijfstijl lijkt eenvoudig en maakt dat de lezer de kans loopt om te snel te lezen en daardoor de diepere lagen te missen. Als men de tijd neemt om rustig te lezen wordt men beloond met een ontroerend en schrijnend verhaal, opgesmukt met mooie metaforen.'
Gigi Leestgraag, op: hebban.nl

'Hoewel onberispelijk opgeschreven, wil het verhaal in het eerste deel nog niet uitstijgen boven al te bekend puberleed. Dat verandert in het tweede deel, als het inmiddels 2018 is, de moeder bijna een jaar niet meer leeft en Carla in de grote stad woont.'
Elma Drayer, op: volkskrant.nl (in LiteRom)