Dyslectisch?  Lees dit boek bij Passend Lezen als gesproken boek. 
Meer informatie over Passend Lezen.

Leesaanwijzingen

Misschien vind je het vreemd een boek te lezen dat een mengvorm is van een soort fantasy en literaire fictie, en dat zowel een ondergangsverhaal is als een ‘odyssee’. Maar geef het boek een kans, want het is heel bijzonder. Het verhaal is niet heel moeilijk om te lezen, maar er zijn zoveel geheimzinnige details en raadselachtige situaties dat je er wel je hoofd goed bij moet houden. Het is ook geweldig spannend, je wilt graag weten of de jongens zullen ontkomen en hun doel zullen bereiken. Zo nu en dan kun je de beschrijvingen van de verschrikkingen nauwelijks verdragen; dan moet je misschien maar even snel doorlezen. Er valt veel in te beleven: probeer eens langer na te denken over welke kritiek Hulst heeft op onze samenleving en hoe we met de aarde en met elkaar omgaan.

Om over na te denken

'Bericht aan de mensheid: U heeft uw kans gehad. U heeft uw kans vergooid.' (Auke Hulst in de aankondiging van het festival 'Een groter gebeuren'.) Wat doen zulke woorden jou? 
Wat lijkt Auke Hulst te zeggen over hoe wij met de aarde omgaan? Wat zou iemand als Greta Thunberg van dit boek vinden?
In het boek lijkt het ‘ieder voor zich’ te zijn. Hoe denk jij dat dit in het ‘echte leven’ is?
Waarom haten de mensen deze jongens zo, terwijl ze best aardig zijn?
Welke adviezen had jij ‘Brae’ willen geven?  
Hoe voelde jij je toen je het boek uit had?

Prijzen

• Bekroond met de Harland Awards Romanprijs 2016
• Op de longlist voor diverse prijzen in 2016 en 2017
  

Wat anderen van dit boek vonden

‘Ik zou dit boek aanraden omdat het erg mooi is (…), omdat het spannend is vanwege de open plekken m.b.t. het verleden van Titus en het zwarte gat en omdat er een hoop interessante uitspraken over het leven in staan.’
Jiska, op: scholieren.com

‘Tegen het einde van het verhaal dreigt Titus’ levensverhaal te gaan kabbelen. Brae’s herinneringen verzanden in een opeenstapeling van ellende, moord, uithongering: ‘Uit deze tijd restten losse beelden die ik stuk voor stuk zou willen vergeten.’ Gelukkig keert Hulst het tij. Met een indrukwekkend en onthullend einde sluit hij zijn herinneringen aan Titus af.’
Marloes Otten, op: tzum.info

‘Afgezien van het bizarre gegeven van een gat in de aarde waarin de hele wereld verdwijnt, een metafoor voor wat  wij met onze wereld doen, zijn er in dit apocalyptische verhaal nauwelijks fantasy-elementen. Het is gewoon een mooi boek over de band tussen twee jongens in een wereld die hen niet begrijpt en die zij maar moeilijk kunnen begrijpen. Een verhaal dat je meesleurt en niet meer loslaat. Diep indrukwekkend. Het is een boek dat je op je gemak moet lezen en dat je eigenlijk even moet laten bezinken, maar als je het uit hebt wil je slechts een ding: het meteen nog een keer lezen.’
Kim Schreurs, op: hebban.nl