Dyslectisch?  Lees dit boek bij Passend Lezen als gesproken boek. 
Meer informatie over Passend Lezen.

Leesaanwijzingen

Foon laat zich niet altijd gemakkelijk lezen door onze natuurlijke neiging om van alles een kloppend verhaal te willen maken. Als lezer wil je absoluut weten wat er zich in dat ene jaar voor vreselijks heeft afgespeeld, maar wie zich daar te veel op focust, mist waar het in deze roman werkelijk om gaat. Als je graag boeken leest om aan het denken te worden gezet en erg van de stijl van een verhaal kunt genieten, is Foon een goede keuze.
In het boek wordt geregeld verwezen naar gebeurtenissen uit de Russische geschiedenis. Als je hier niet veel vanaf weet, helpt het je daar informatie over op te zoeken. Vervolgens is het interessant om na te denken over de vraag of Foon zich overal ter wereld had kunnen afspelen of dat het een typisch Russisch verhaal is.

Om over na te denken

Heb je ooit iets meegemaakt dat je je liever niet herinnert? Hoe ga je daarmee om?
Kun je alleen dromen over de toekomst of is het ook mogelijk om over het verleden te dromen?
‘Het is goed iets te weten wat je weten kunt, maar het is mooier iets te geloven dat je niet kunt weten,’ schreef Toon Hermans in 1980. Wat vind jij?
Zou jij je ver van de bewoonde wereld eenzaam voelen? Of kun je je ook/juist omringd door mensen eenzaam voelen?

Prijzen

• Bekroond met de Jan Wolkers Prijs 2019
• Bekroond met de F. Bordewijk-prijs 2019
• Genomineerd voor de BookSpot Literatuurpijs Fictie 2019
• Genomineerd voor de Libris Literatuur Prijs 2019 (longlist)

Wat anderen van dit boek vonden

‘Marente de Moor (1972) is niet bepaald een schrijfster van heldere boodschappen, klare lijnen, stevige verhalen. Eerder kun je haar werk esthetisch, poëtisch, impressionistisch noemen. […] Ook het zojuist verschenen Foon is zo’n ongewone en raadselachtige roman. Het is fraai geschreven, de Moor weet prachtig sferen op te roepen, het zit vol sprookjesachtige en magische gebeurtenissen maar waar het boek eigenlijk naartoe wil is niet erg duidelijk, de schrijfster laat het aan de lezer over om de thematiek in te vullen.’
Rob Schouten (recensent), op: trouw.nl  

‘Een prachtige, raadselachtige roman. Een boek dat bij een vijfde keer lezen nog steeds nieuwe inzichten, nieuwe verrassingen zal opleveren. Poëtisch geschreven, vol magie én Russische, Sovjetgeschiedenis. Het zet je aan het denken over de aarde en hoe we ermee om gaan, over menselijke verhoudingen, ja eigenlijk over het leven. Ik moest er in het begin wel even inkomen, maar doorzetten loont.’
Jan, op: goodreads.com  

‘Volgens mij moet je Foon snel lezen om je helemaal in de sprookjesachtige wereld onder te kunnen dompelen van
hoofdpersonage Nadja, dat uiteindelijk een onbetrouwbaar perspectief blijkt te zijn. De Grote Geluiden, de ‘foon’ als achtergrondruis van het leven, is een prachtige vondst. En ook de rituelen van Nadja en Lev en hun verbondenheid met de natuur en de dieren die met hen leven.’
Martijn Nicolaas, op: goodreads.com