De Kapellekensbaan
Lezen voor de lijst
Het boek over de kappellekensbaan dat het boek is over de kinderjaren van ondineke, die geboren werd in tjaar 1800-en-zoveel... en die verliefd werd op meneer achilles derenancourt, directeur van de garenfabriek de filature, maar die op het laatste van het boek trouwen zal met het zielige oscarke...
over haar broer valeer-traleer, met zijn mensenhoofd dat van hier naar daar door het leven waggelt, en over meneerke brys die zonder dat hij het wist een der 1e socialisten was... over haar vader vapeur, die met zijn goddeloze machine de wereld redden wou, en over al wat mij toevallig niet te binnen schiet, maar dat in zijn grote lijnen de moeizame opgang van het socialisme wil tekenen, en de ondergang van de burgerij die 2 oorlogen op haar kop kreeg en ineenstuikte. Maar daartussen en daarnaast is het ook een boek dat zich veel later afspeelt, in onze moderne dag van vandaag: terwijl ondineke leeft in tjaar 1800-en-zoveel, leven mossieu colson van tministerie, johan janssens de dagbladschrijver, tippe-totje de schilderes, mtr. mots en pr.dr. spothuyzen - en gijzelf, boontje - ten huidigen dage, op zoek naar de waarden die waarlijk tellen, op zoek naar iets dat de neergang van het socialisme tegenhouden kan. Maar... de hemel beware er ons voor moest het niet méér zijn dan dat: het is een plas, een zee, een chaos: het is het boek van al wat er op de kapellekensbaan te horen en te zien viel, van tjaar 1800-en-zoveel tot op deze dag.
(Voorwoord van De Kapellekensbaan)
Leen het e-book in de online Bibliotheek-app
Lees alvast een paar bladzijden
Dyslectisch? Lees dit boek bij Passend Lezen als gesproken boek.
Meer informatie over Passend Lezen.
Leesaanwijzingen
Dit is een experimentele roman. Dat betekent voor jou als lezer dat je je daarvoor moet openstellen: je gaat dingen meemaken die je nog niet kent, je hebt lang niet altijd genoeg aan het vertrouwde literaire gereedschap, en soms heb je geen idee waar je zit en hoe het verder moet. De Kapellekensbaan is dus vooral geschikt voor avontuurlijke lezers met een brede belangstelling. En met doorzettingsvermogen.
De Vlaamse schrijver Tom Lanoye geeft beginnende Boonlezers deze leesaanwijzing (Revue Lanoye, 2016, p. 43): 'Bijt op Uw tanden, schattebouten, en zet door. Vooral tijdens de eerste paar bladzijden. Laat U niet afschrikken en geniet juist van deze onverwachte woorden hier, dat gekke voorzetsel ginds, die maffe uitdrukking daar. U went er snel aan – lees voort, lees voort! De context geeft de betekenis wel prijs en wees gerust, Uw beloning is niet min. U krijgt een boek te lezen zoals U er nog nooit een las.'
Om over na te denken
Hoe ver mag een schrijver gaan in zijn experimenten met bijvoorbeeld de taal en de structuur van een roman?Word jij erdoor geraakt als een ander iets overkomt, of probeer jij je ervoor af te sluiten?
Is de op- of neergang van het socialisme (thema van dit boek) nu iets om je druk over te maken? En zou het lezen van zo’n vreemde roman bij zoiets het verschil kunnen maken?
Boektrailer
Wat anderen van dit boek vonden
'"In de volière van de Vlaamse literatuur hokken vele soorten vogels... De witte raaf in het gezelschap is Louis Paul Boon." (Hugo Claus)Wat een heerlijk vreemde roman. Grappig, scherp. Je ziet waar Dimitri Verhulst de mosterd haalt.'
Lezersreactie op: bol.com
'De Kapellekensbaan en zijn opvolger Zomer te Ter-Muren zijn samen de twee beste romans uit de Nederlandstalige literatuur. Dat vond ik al de eerste keer dat ik ze las. Na herlezing weet ik het zeker. Het tweeluik gaat over alles: de opkomst en ondergang van het socialisme in Vlaanderen, het menselijk tekort, de uitbuiting van het volk, de domheid van alle mensen, de eeuwige wederkerigheid, de onmogelijkheid het leven in een roman te stoppen, enzovoort, enzovoort. Dit alles in korte hoofdstukken, waarin Boon verschillende verhaallijnen afwisselt met commentaren en reflecties daarop. Uit deze chaos ontstaat een mozaïek over geschiedenis, kunst, literatuur en het leven zelf, dat tot de absolute top in de wereldliteratuur hoort. Of eigenlijk de absolute wereldtop is. Discussie gesloten.'
Pascal Claassen, op: rodemuur.nl
'De tekst liet me bepaald koud. Ik heb het boek doorgelezen, en de verhalen gevolgd, maar ik werd er geen enkel moment door gegrepen. Ik vond de drie verhalen wat raar bij elkaar, vooral Reinaert vond ik er slecht bij passen. Het verhaal van Ondine was me het duidelijkst en dat vond ik ook het leukste gedeelte van het boek. De stukken over Boontje waren soms wel leuk, maar vaak hadden ze weinig verband met elkaar. Het waren vooral ideeën en opvattingen van de schrijver en zijn vrienden, en dat maakte op mij een warrige indruk.'
Anoniem, op: zoekboekverslag.nl
Recensie
Log in met je biebpas en bekijk de recensie in LiteRom. In de bibliotheek hoef je niet in te loggen.
Op deze site vind je informatie over de auteur: Louis Paul Boon
Meer Lezen voor de lijst over: Maatschappijkritiek
-
Multatuli
De uitvreter, Titaantjes, Dichtertje
Nescio
Blokken, Knorrende beesten, Bint
Ferdinand Bordewijk
-
Desiderius Erasmus