Dyslectisch?  Lees dit boek bij Passend Lezen als gesproken boek of karaokeboek. 
Meer informatie over Passend Lezen.

Leesaanwijzingen

Grand Hotel Europa vraagt veel van jou als lezer, ook als je een ervaren lezer bent. Het boek heeft een behoorlijke omvang en je moet je hoofd erbij houden in de essayistische gedeelten. Ook bevat het een waaier aan thema’s die je aan het denken zetten. Dat is tegelijk de beloning. Laat je niet afschrikken door de lange zinnen; die laten je vooral zien hoe wendbaar de Nederlandse taal kan zijn, niet alleen in filosofische maar ook in hilarische en spannende passages.

Om over na te denken

Is het toerisme een vloek of een zegen? Is het goed dat tegenwoordig eigenlijk iedereen eigenlijk overal heen kan?
Hoe zie jij de toekomst van Europa? Heeft Europa wel toekomst of heeft ons continent alleen nog maar een verleden?
In hoeverre is een ruimhartig asielbeleid in het belang van de toekomst van Europa?
Gaat de Europese jeugd het redden in een geglobaliseerde wereld? Of is de Europese jeugd te slap en verwend?
Kunnen mannen en vrouwen elkaar wel echt begrijpen?

Prijzen

• In 2019 genomineerd voor de Libris Literatuurprijs, de Cutting Edge Awards en de E. du Perronprijs.

Wat anderen van dit boek vonden

'Grand Hotel Europa deinst nergens voor terug, wil imponeren en imponeert. Het is die grote-grotere-grootste greep die de roman tot een verbluffend meesterstuk maakt. Het is bovendien een heerlijk boek, dat je leest met een gretigheid die almaar koortsachtiger wordt. Pfeijffer ving de tijdgeest en dient hem hier onweerstaanbaar op. Hij heeft de roman van het jaar geschreven.'
Thomas de Veen, NRC, 13 november 2018

'Daarbij is Grand Hotel Europa ook gewoon – niet ironisch bedoeld – een gezellig boek, vol leuke dinertjes, reisjes en museumbezoeken, die soms werkelijk interessante ideeën opleveren. Vooral de intellectuele conversaties zijn de moeite waard; zoals wanneer de schrijver met ene Patelski George Steiners vijf onderscheidende kenmerken van Europa bediscussieert, of het migratievraagstuk. Of wanneer hij met Clio op zoek gaat naar het laatste schilderij van Caravaggio. Deze passages fonkelen, omdat ze goed onderbouwd zijn en onderhoudend geschreven – niet doorwrocht of pretentieus. De dialoogvorm is een verfrissende afwisseling van de lange essayistische passages, waarin Pfeijffer soms te opzichtig grappig denkt te zijn. (…) Noem Grand Hotel Europa gerust een pageturner.'
Persis Bekkering, de Volkskrant, 14 december 2018

'Soms schiet Pfeijffer een beetje door, want er zitten ook wel lange, ietwat saaie essayistische stukken over toerisme in het boek die de boodschap er inhameren. Daarnaast is de typering van de massatoerist een beetje karikaturaal: de barbaar in korte broek die geen weet heeft van kunst en cultuur en daarmee de echt geïnteresseerde voor de voeten loopt. En dan hebben we het nog niet eens over die amorfe horde Chinezen. (…) Als Clio ervoor pleit dat de toegangsprijzen zo hoog worden dat het grote publiek de bezienswaardigheden links laat liggen, dan hoop je toch vooral dat er een steentje uit een oud kasteeltje losraakt en haar nekje breekt. Gelukkig zit deze roman zo vol ironie en zelfironie, ook over het eigen toeristische gedrag dat geen haar beter is dan dat van de anderen, dat je je lichte wrevel kunt bedwingen.'
Coen Peppelenbos, op: tzum.info